Szanowni Państwo w dniu 26.07.2023 roku w Dzienniku Ustaw została opublikowana Ustawa z dnia 7 lipca 2023 r. o świadczeniu wspierającym dla osób z niepełnosprawnościami.

W tej ustawie został dodany również rozdział zmieniający m.in. Ustawę o rehabilitacji, w której dodano zmiany w szczególności dwóch ważnych artykułów dla Pracodawców mających Status zpchr, zaz i dla byłych zpchr!

Chodzi o art. 68 gd i art. 68 gg!

Ze zmiany art. 68 gg dla pracodawców, którzy utracili status zpchr i zgodnie z art. 33 ust. 7b ustawy o rehabilitacji mogą jeszcze gromadzić środki na zfron, wynika, że wskaźnik osób niepełnosprawnych 18% będą mogli jeszcze utrzymywać przez okres 6 miesięcy od daty odwołania stanu zagrożenia epidemicznego tj. od 1 lipca 2023 r. a nie tylko przez okres 2 miesięcy od tej daty!

Jest to dobre rozwiązanie dla byłych zpchr!

Dodatkowo dla pracodawców mający ZFRON lub ZFA, na ich korzyść został zmieniony art. 68 gd ustawy o rehabilitacji.

Wyciąg z w/w ustawy:

10)     w art. 68gd:

1. a)      w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii oraz w okresie 6 miesięcy po odwołaniu tego z nich, który obowiązywał jako ostatni, kwota do 20% środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych lub zakładowego funduszu aktywności oraz do 20% kwoty podlegającej zwrotowi na te fundusze na podstawie art. 29 ust. 3a1 lub art. 33 ust. 4a, może być przeznaczona na:”,

1. b)      dodaje się ust. 6 i 7 w brzmieniu:

„6. Wydatki objęte zgodą dysponenta Funduszu wyrażoną w okresie, o którym mowa w ust. 1, mogą być dokonywane również po zakończeniu tego okresu.

7. Zgoda, o której mowa w ust. 2, może być udzielona również po upływie okresu, o którym mowa w ust. 1, pod warunkiem spełnienia warunku określonego w ust. 4 oraz objęcia zgodą wyłącznie wydatków do poniesienia w okresie do 6 miesięcy, licząc od dnia upływu okresu, o którym mowa w ust. 1.”;

11)     w art. 68gf dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu:

„2. Przepis ust. 1 stosuje się również po upływie okresu, o którym mowa w ust. 1:

1)       w zakresie wynikającym z wydanych w tym okresie decyzji, o których mowa w art. 49 ust. 5c, lub z zawartych w tym okresie umów, o których mowa w art. 49f ust. 1 pkt 2;

2)       do spraw wszczętych w wyniku złożonego w tym okresie wniosku o wydanie decyzji, o której mowa w art. 49 ust. 5c, lub wniosku o zawarcie umowy, o której mowa w art. 49f ust. 1 pkt 2, i niezakończonych przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1.”;

12)     art. 68gg otrzymuje brzmienie:

„Art. 68gg. Za miesiące przypadające w części lub w całości w okresie stanu epidemii albo stanu zagrożenia epidemicznego oraz w okresie 6 miesięcy następujących bezpośrednio po odwołaniu tego z nich, który obowiązywał jako ostatni, wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych, o którym mowa w art. 33 ust. 7b, wynosi co najmniej 18%.”;

NATOMIAST WAŻNĄ ZMIANĄ DLA WSZYSTKICH PRACODAWCÓW ALE PRZEDE WSZYSTKIM OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH JEST ZMIANA ART. 6 C  USTAWY O REHABILITACJI DOT. WYDAWANIA ORZECZEŃ O NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI.

6)       w art. 6c:

1. a)      po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Pełnomocnik sprawuje nadzór nad ustalaniem poziomu potrzeby wsparcia.”,

1. b)      po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Nadzór, o którym mowa w ust. 1a, obejmuje:

1)       kontrolę prawidłowości i jednolitości stosowania przepisów, standardów, o których mowa w art. 4b, oraz przepisów wydanych na podstawie art. 6b6 ust. 4 pkt 2, i procedur postępowania w sprawach dotyczących ustalania poziomu potrzeby wsparcia;

2)       kontrolę decyzji ustalających poziom potrzeby wsparcia co do ich zgodności z zebranymi dokumentami lub z przepisami dotyczącymi wydawania decyzji ustalających poziom potrzeby wsparcia;

3)       szkolenie członków wojewódzkich zespołów ustalających poziom potrzeby wsparcia;

4)       udzielanie wyjaśnień i wytycznych w zakresie stosowania przepisów regulujących postępowanie w sprawach dotyczących ustalania poziomu potrzeby wsparcia;

5)       prawo przekazania sprawy do rozpatrzenia przez wojewódzki zespół, jeżeli w wyniku kontroli, o której mowa w pkt 1 i 2, zostanie stwierdzony brak zgodności decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia ze stanem faktycznym lub zasadami wydawania decyzji ustalających poziom potrzeby wsparcia.”,

1. c)       ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Jeżeli w ramach nadzoru Pełnomocnik stwierdzi, że orzeczenie o niepełnosprawności albo o stopniu niepełnosprawności lub decyzja ustalająca poziom potrzeby wsparcia wydane zostały w sposób niezgodny z przepisami prawa lub ze stanem faktycznym, może zwrócić się do właściwego organu o:

1)       stwierdzenie nieważności orzeczenia o niepełnosprawności albo o stopniu niepełnosprawności lub decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia;

2)       wznowienie postępowania w sprawie wydania orzeczenia o niepełnosprawności albo o stopniu niepełnosprawności lub decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia;

3) uchylenie orzeczenia o niepełnosprawności albo o stopniu niepełnosprawności lub decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia.”,

1. d)      po ust. 3 dodaje się ust. 3a–3g w brzmieniu:

„3a. O uchyleniu orzeczenia o niepełnosprawności albo o stopniu niepełnosprawności lub decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia organ rozstrzyga w drodze decyzji administracyjnej. Wydanie decyzji administracyjnej nie wymaga zgody strony albo jej przedstawiciela ustawowego.

3b. Organem właściwym w sprawach, o których mowa w ust. 3a, jest minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego.

3c. Organem właściwym w sprawach, o których mowa w ust. 3a, w stosunku do orzeczeń wydanych przez powiatowy zespół jest wojewódzki zespół.

3d. Przewodniczący wojewódzkiego zespołu podpisuje decyzje, o których mowa w ust. 3a.

3e. Wszczęcie postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 3a, następuje z urzędu. O wszczęciu postępowania organ właściwy zawiadamia stronę lub przedstawiciela ustawowego.

3f. Od decyzji, o których mowa w ust. 3c, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego.

3g.W postępowaniu, o którym mowa w ust. 3 pkt 3, przy ocenie niezgodności orzeczenia lub decyzji z przepisami prawa lub ze stanem faktycznym, bierze się pod uwagę czy zaliczenie do stopnia niepełnosprawności, o którym mowa w art. 4 ust. 1–3, albo do niepełnosprawności, o której mowa w art. 4a, lub ustalenie poziomu potrzeby wsparcia, o którym mowa w art. 4b ust. 2, pozostaje w sprzeczności z materiałem dowodowym zgromadzonym w postępowaniu o wydanie orzeczenia lub decyzji.”,

1. e)      w ust. 5 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:

„Nadzór, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 i 2 oraz ust. 2a pkt 1 i 2, w imieniu Pełnomocnika realizują upoważnione przez niego osoby, posiadające wiedzę niezbędną do przeprowadzania kontroli.”,

1. f)       po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu:

„5a. Przepisy ust. 4 stosuje się odpowiednio do decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia.”,

1. g)      ust. 8 otrzymuje brzmienie:

„8. Od orzeczenia i decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia wojewódzkiego zespołu przysługuje odwołanie do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych.”;

7)       w art. 6d:

1. a)      ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Tworzy się Elektroniczny Krajowy System Monitoringu Orzekania o Niepełnosprawności, zwany dalej „systemem”, w którym przetwarza się dane w celu usprawnienia i podniesienia jakości orzekania o niepełnosprawności, ustalania poziomu potrzeby wsparcia oraz realizacji zadań przez zespoły orzekające o niepełnosprawności.”,

Pozdrawiam serdecznie i zachęcam Państwa do zapoznania się z nową ustawą!

Edyta Sieradzka