Szanowni Państwo – zamieszczamy dla Was tj. zpchr, były zpchr – ważną informację po dzisiejszym Naszym Kursie na Doradcę Zawodowego, na którym omówiliśmy praktyczne aspekty tworzenia IPR i bycie Doradcą Zawodowym.

Jeszcze raz bardzo Państwu dziękujemy za tak miłe słowa, że jesteście Państwo bardzo zadowoleni z Kursu – gdyż po raz pierwszy prowadzenie Kursu było przez dwóch Praktyków w zakresie zfron i IPR oraz Doradcę Zawodowego. Cieszymy się, że przedstawione Państwu dokumenty – jak wskazaliście pomogą Państwu zasiąść w Komisjach ds. IPR i będziecie mogli być w nich Doradcą Zawodowym.

Dodatkowo przypominamy również Państwu, że zostało tylko 1,5 mc na wykorzystanie uzyskanych w 2022 roku –  środków ze zwolnienia z PIT-4 lub rekompensaty z PFRON lub zwolnienia z podatku od nieruchomości i innych opłat.

4c. Uzyskane w danym roku kalendarzowym środki funduszu rehabilitacji pochodzące ze zwolnień, o których mowa w art. 31 ust. 1, kwoty pobranych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, o których mowa w ust. 2 pkt 2, oraz środki, o których mowa w art. 33b ust. 1, które nie zostały wykorzystane w terminie do dnia 31 grudnia następnego roku, podlegają wpłacie do Funduszu. 

• Ważne: Do końca 2023 roku – pracodawcy powinni wydatkować uzyskane w 2022 roku – środki z PIT-4, zwolnienie z podatku od nieruchomości oraz uzyskane rekompensaty z PFRON. Jeżeli, któraś z tych kwot nie zostanie wykorzystana do 31.12.2023 r. podlega wpłacie do 20.01.2024 roku do PFRON (nie ma znaczenia z której puli nie zostaną wykorzystane środki tzn. czy z tzw. 10% pomoc indywidualna czy 15% IPR-y czy dużego zfron 75%)

WYJAŚNIENIE PFRON  – wydatki w ramach IPR w szczególności na podstawie lit. f – inne ponoszone w ramach IPR

Jak stanowi §2 ust.1 pkt 12 Rozporządzenia, środki funduszu rehabilitacji przeznacza się na indywidualne programy rehabilitacji, mające na celu zmniejszenie ograniczeń zawodowych w ramach, których są finansowane koszty: •

a) doradztwa zawodowego w zakresie możliwości szkolenia, przekwalifikowania i dokształcania;

b) specjalistycznych badań lekarskich oraz psychologicznych dla celów doradztwa zawodowego;

c) szkolenia, przekwalifikowania oraz dokształcania w celu nabycia lub podnoszenia kwalifikacji zawodowych;

d) wynagrodzenia:

• pracownika sprawującego opiekę nad uczestnikiem programu rehabilitacji;

• członków komisji rehabilitacyjnej w części nieobjętej finansowaniem ze środków funduszu rehabilitacji na podstawie innych przepisów rozporządzenia lub środków PFRON na podstawie ustawy o rehabilitacji;

e) dostosowania miejsca pracy i stanowiska pracy do potrzeb wynikających z rodzaju i stopnia niepełnosprawności;

 f) inne ponoszone w ramach realizacji programów rehabilitacji.

Zapis „inne ponoszone w ramach realizacji programów rehabilitacji” wskazuje, że może być to każdy koszt pod warunkiem, że jego wydatkowanie przyczynia się do zmniejszenia ograniczeń zawodowych osoby niepełnosprawnej w ramach opracowanego dla niej IPR. Nie może to jednak być pomoc indywidualna (nie zgadzam się z tym wyjaśnieniem – biorąc również pod uwagę Stanowisko BON – zamieszczone poniżej).

Zmniejszenie ograniczeń zawodowych oznacza wszystko to, co wpływa na realną możliwość uzyskania lub utrzymania pracy przez osobę niepełnosprawną. Należy pamiętać, że warunkiem wykorzystania środków ZFRON na wydatki, o których mowa w §2 ust.1 pkt 12 Rozporządzenia – jest opracowanie indywidualnego programu rehabilitacji.

W myśl §6 Rozporządzenia programy te opracowywane są dla pracowników niepełnosprawnych, którzy w szczególności:

• posiadają najniższe kwalifikacje;

• z uwagi na niepełnosprawność mają utrudnione samodzielne wykonywanie pracy;

• utracili zdolność do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku;

• zmieniają kwalifikacje zawodowe.

Oznacza to, że zasadność poniesienia wydatku musi wynikać wprost z samego indywidualnego programu rehabilitacji i musi być uzasadniona spodziewanym zmniejszeniem lub wyeliminowaniem ograniczeń zawodowych, wynikających z niepełnosprawności pracownika, dla którego program został opracowany. Jeżeli nie istnieje związek przyczynowy pomiędzy niepełnosprawnością osoby objętej programem a zmniejszeniem jej ograniczeń zawodowych, nie można sfinansować wydatku w ramach IPR.

• Obowiązki dysponenta ZFRON określone w dodanych art. 33 ust. 3 1 -3 3 ustawy o rehabilitacji mają zastosowanie do wszystkich wydatków z ZFRON z wykorzystaniem mechanizmu płatności podzielonej – bez względu na to, z której puli poniesiono wydatek. Należy przy tym wskazać, że nie wszystkie transfery wykonywane przez dysponenta dotyczą wydatków wiążących się z koniecznością poniesienia kwoty VAT lub zastosowania mechanizmu płatności podzielonej.

• Z treści przytoczonych powyżej przepisów Rozporządzenia w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych jednoznacznie wynika, że pomoc indywidualna jest pomocą adresowaną do osób fizycznych celem realizacji ich indywidualnych potrzeb. Dlatego też przepisy art. 33 ust. 3 1 , 3 2 oraz 3 3 ustawy o rehabilitacji nie znajdą zastosowania w przypadku wydatkowania środków ZFRON na pomoc indywidualną, określoną w § 2 ust. 1 pkt 11 Rozporządzenia w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Takie wydatki nadal są ponoszone ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych w kwotach brutto.

• Natomiast nie jest dopuszczalne w ramach (IPR) finansowania kosztów dostosowania miejsca pracy i stanowiska pracy do potrzeb wynikających z rodzaju i stopnia niepełnosprawności wypłacanie pracownikom środków ZFRON w celu zakupu przez tych pracowników maszyn wnoszonych następnie do przedsiębiorstwa w celu wyłączenia stosowania art. 33 ust. 3 1 -3 3 ustawy o rehabilitacji. Byłoby to naruszenie tego przepisu ze skutkami wynikającymi z art. 33 ust. 4a 1 ustawy o rehabilitacji.